Gelukkig helpt ze ook graag. Terwijl ik de afwas van de vorige avond uitsorteer op schoon en 'schoonma-schoon' (lees: nog VIES), hangt de kleine aan mijn been. Ze laat alleen los als ze wordt opgepakt ("nee schat, papa is even bezig"), of als ze ook wat naar de tafel mag brengen.
Chinese kinderen van nog geen 2 hoeven geen donder te doen, maar deze papa leidt zijn kleine schaamteloos op tot hulpje in huis. Dus brengt ze zelf haar eigen plastic slabbetje naar haar eetstoel. En terwijl papa zijn best doet om in 2 handen een beker vol bestek, een bord, een kinderbord, een rasp en een schoteltje zonder ongelukken in 1 keer over te brengen, draagt de kleine de banaan. Ze is met haar 81 cm misschien aan de kleine kant, gelukkig is dat net genoeg om bij de Chinese tafel te kunnen.
Mijn broer zei al, als klein Chineesje van toch al niet zo lange ouders wordt ze zelf vast ook niet groot. So what: klein maar fijn. En schattig.
Het is hier behelpen met brood en pindakaas. Het brood staat in de supermarkt dicht bij de zompige cakejes en Calve bestaat hier niet. Misschien dat de kleine daarom wat achterblijft qua groei.
Behalve boterham met pindakaas is er nog een alternatief voor 't ontbijt: yoghurt. Het leuke van China is dat ze alles aan je deur komen brengen. Bijvoorbeeld dagverse ochtend. Elk dag zet de yoghurt-Chinees, als iedereen nog slaapt, trouw 1 flesje verse yoghurt voor onze deur. (En neemt het vuile flesje van de dag ervoor weer mee terug.)
Nu is ook deze yoghurt opgeleukt met een schepje suiker, en de kleine krijgt er ook nog lekkere appel (vandaar de rasp) en banaan doorheen.
Helaas vindt de vrouw yoghurt veel te koud en bovendien ook algemeen ongeschikt als ontbijt. Vraag me niet waarom, maar het schijnt te maken te hebben met de yinyang ofzo. Op zulke momenten vergeet de vrouw altijd spontaan dat de kleine maar half Chinees is en voor de andere helft is voortgebracht uit een cultuur waarin hele volksstammen ontbijten met al-dan-niet-koude melkproducten.
En laten we wel wezen, papa is met yoghurt begonnen omdat de kleine haar melk ging weigeren en Chinezen alles wel prima vinden van wat hun kleine doet of weigert. Als het aan vrouwlief lag krijgt de kleine behalve geen vlees en geen vis ook al geen zuivel meer. (Goh, wat vreemd toch dat ze niet zo hard groeit!)
Voor de kleine is er niks lekkerder dan yoghurt. En ze weet ook precies waar die vandaan komt. Na twee hapjes boterham met pindakaas wijst ze naar de deur en roept: "Joh! Joh!".
Ja schat. Laat mama maar lekker slapen. Eten wij lekker samen de joh op. Hmmmmmm. Lekker.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten