woensdag 11 mei 2016

Het brein achter alles wat de kleine begeert


Verreweg het meeste speelgoed heeft ze van Arme Papa. Maar het - momenteel - allerleukste heeft ze van mama gekregen: het Winkelwagentje Met Boodschappen. Tenmiste dat denkt ze.

Nu is alles relatief en in China is niets wat het lijkt. Dus even voor de record, ook het Winkelwagentje heeft papa gekocht. Papa weet wat de kleine wil.

Mama en schoonma weten dat een stuk minder. Ze bedoelen het goed hoor. Maar kom op. De kleine was net een paar maanden of mama had een pop op de kop getikt met de prachtigste kambare haartjes en uit- en aantrekbare jurkjes - een soort nep-Barbie (het blijft China hier). Die staat nog steeds in de kast. Maar dat geeft niet: altijd handig om alvast een verjaardagscadeautje te hebben voor als de kleine 6 wordt.

Schoonma is een erg praktisch ingestelde vrouw dus die koopt alles op de groei. Kleertjes, schoentjes, en ook boekjes. De kleine heeft al moeite genoeg om haar aandacht bij Rupsje Nooitgenoeg te houden, laat staan dat ze 40 pagina's Peter Pan kan volgen. Maar ach, er staan ook plaatjes in.

Nu hopen dat schoonma kan onderscheiden wat daarop staat. Anders krijgen we straks dezelfde miskleun als met Koetje, die door schoonma maandenlang steevast 'Hond' werd genoemd. Tot overmaat van ramp klinken 'koe' in het Nederlands en 'hond' in het Chinees bijna identiek. Arme Kleine noemt daardoor hond en koe nog steeds hetzelfde.

Afijn, we dwalen af. De kleine is ondertussen vaste bezoeker van diverse supermarkten. Dus wat Sassa en Toto kunnen, kan de kleine ook: een winkel maken. Minutieus worden de plastic groenten en fruit uitgestald op de krukjes. Direct na het kopen kan het feestmaal beginnen. Het babyrek waar ze als baby niet onder wilde blijven liggen, dient nu als kraan. Want groente en fruit met eerst gewassen worden voor je het opeet. Koken doet de kleine nog niet, dus na het wassen gaat alles hup, zo het mondje in.

Koetje krijgt ook. Hondje ook. Beer ook. Kleine Beer ook. Dan volgen nog Panda, Nijntje, superklein Beertje (op straat van de vuilnisman gekregen), Duizendpoot, Eekhoorn, Schaapje en Girafje en zelfs trouwe bedgenoot Skippy. En als allerlaatste... is papa aan de beurt.

Het is even wachten maar dan heb je ook wat! Een heerlijke plastic tomaat uit het vuistje. En als die op is en je dan naar je werk moet, krijg je ook nog een volledig verzorgd lunchpakket, bestaande uit 1 plastic banaan en 1 plastic aardbei. Lekku-hurrr!

Mama krijgt dat allemaal niet. Papa wel. Zou ze toch door hebben dat papa het brein was achter het Winkelwagentje...?



De kleine is nu 1 jaar en bijna 10 maanden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten